onwettig

{{onwettig}}{{/term}}

I 〈bijvoeglijk naamwoord〉

1 [met betrekking tot kinderen] illegitimate

II 〈bijvoeglijk naamwoord, bijwoord〉

1 [niet wettig] 〈strijdig met de wet〉 illegal; 〈verboden〉 illicit; 〈niet gesanctioneerd〉 unlawful

♦voorbeelden:

1   een onwettig huwelijk • an unlawful marriage

     onwettig verkregen goed • unlawfully obtained goods

     onwettig handelen • act unlawfully